استفاده از گچ به عنوان مصالح ساختمانی تاریخچه بسیار طولانی دارد. اما گچ های سنتی با وجود زیبایی و کاربری آسان ایراداتی هم دارند. از آن جمله می توان به آسیب پذیری در برابر رطوبت و پوسته پوسته شدن و مقاومت سطحی کم آن اشاره کرد. این مشکلات محققان را بر آن داشت تا با افزودن برخی مواد خاص به گچ های سنتی، خواص آن را بهبود دهند. این نوع گچ که امروزه به عنوان گچ پاششی در بازار وجود دارد بیش از 50 سال است که در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.
گچ پلیمری به دو نوع کلی تقسم می شود.
در ایران چندین شرکت در حال تولید این نوع گچ می باشند که از آن جمله شرکت کناف ، آلچی بای ، سپیدگچ و … می توان نام برد. که هر کدام با برندها و عناوین مختلف محصولات خود را به بازار عرضه می کنند.
تفاوت اصلی گچ پاششی و گچ دستی در نوع اجرای آن است. از آنجا که احتمال گیر کردن و خشک شدن گچ در لوله های دستگاه های گچ پاش وجود دارد، در فرمول گچ پاششی از روان کننده های مخصوص گچ استفاده شده است. به غیر از این روان کننده ها، بقیه افزودنی های گچ پاششی و گچ دستی یکسان است. طوری که بعد از خشک شدن خواص فیزیکی کاملا یکسانی داشته و قابل تشخیص نیستند.
در بسیاری از موارد، زمان نقش تعیین کننده ای در اجرای پروژه های دارد. در این مواقع سرعت اجرای گچ پاششی می تواند به این نیاز پاسخ دهد. از دیگر مزایای گچ پاششی کم کردن تعداد نفرات درگیر و کم شدن ریسک آسیب نیروی کار در کارگاه می باشد.
اگر ارتفاع دیوار ها بلند باشد. حمل ظرف گچ به ارتفاع از سرعت کار می کاهد. دراین گونه مواقع استفاده از گچ پاششی کار را بسیار آسان می کند. دستگاه های گچ پاششی به راحتی گچ را تا بالاترین نقطه دیوار می پاشند.
عددهای مختلفی برای سرعت اجرای گچ پاششی ذکر شده است. که گهگاه با اغراق و بزرگنمایی همراه بوده است. به طور میانگین هر دستگاه گچ پاششی با یک تیم اجرای 5 یا 6 نفره در یک وعده کاری 8 ساعته حدود 120 تا 150 متر مربع گچ اجرا می کند. این اعداد برای ضخامت اجرای دو سانتی متر در نظر گرفته شده است. قاعدتا با افزایش ضخامت گچ کاری می تواند کاهش یابد . همچنین اگر دیوارها استاندارد ساخته شده باشند و به گچ کمتری نیاز داشته باشند، این عدد می تواند افزایش یابد. در اجرای تک مرحله ای باتوجه به افرایش مراحل کار این عدد کاسته می شود.
در طول 8 ساعت کاری، دستگاه فقط 20 تا 30 درصد زمان روشن است. این بدین معنی است که می توان از یک دستگاه با دو تیم اجرایی استفاده نمود و سرعت کار را تقریبا به دو برابر افزایش داد. که این مستلزم داشتن تجربه و مدیریت زمان تیم های اجرا می باشد.
دستگاه های گچ پاششی وزنی بین 250 تا 300 کیلوگرم دارند. حمل دستگاه در برخی مواقع می تواند دردسر ساز باشد. ضمن اینکه حمل دستگاه برای پروژه های کوچک توجیه ندارد.
این دستگاه ها اکثرا سه فار هستند. در پروژه هایی که قادر به تامین برق سه فاز نیستند، امکان استفاده از آن وجود ندارد. نمونه های تک فاز دستگاه کارایی بسیار ضعیفی دارند و رفته رفته در حال حذف از بازار می باشند.
مانند هر ماشین دیگری امکان خرابی دستگاه گچ پاششی هم وجود دارد. در صورت خرابی دستگاه کل تیم اجرا از انجام کار باز می مانند.
برای پروژه های کوچک و همچنین جاهایی که امکان استفاده از دستگاه های گچ پاششی به هر دلیلی وجود ندارد. می توان از گچ دستی استفاده کرد. ابزار مورد نیاز این نوع گچ یه لگن بزرگ و یک میکسر است. گچ پلیمری را نمی توان با دست هم زد. پلیمرهای موجود در این نوع گچ فقط در دور بالا و با کمک همزن برقی فعال می شود.
در اجرای گچ پلیمری دستی، معمولا از یک لگن بزرگ برای میکس دو پاکت گچ استفاده می شود که با کمک آن در ظرف چند دقیقه حجم زیادی گچ تولید می شود و گچکار زمان خود را فقط صرف اجرای گچ کرده و بابت آماده کردن گچ زمانی را از دست نمی دهد. این موضوع سبب افزایش سرعت اجرای گچ پلیمری دستی به نسبت گچ های سنتی می شود. سرعت اجرای گچ پلیمر دستی نزدیک به دو برابر گچ سنتی است.
در اینجا به بررسی برخی سوالات متداول در باره گچ پاششی می پردازیم
برای دانلود اطلاعات فنی انواع گچ پاششی به صفحه محصولات مراجه فرمایید.
آشنایی بیشتر با دستگاه پاشش پی اف تی PFT